Poniżej przedstawiam niesamowite "zdjęcie", które porównuje ludzkie oko do wszechświata.. Zdumiewające jest to, że ludzka zdolność umożliwiła dzięki wytworzonej przez siebie technice oglądanie w taki sposób nas a także całego Wszechświata.Wydawać by się mogło, że technika uniemożliwia nam wgląd w istotę spraw. Na tym przykładzie widać, że wszystko zależy od tego kto trzyma w ręku narzędzie. W rękach jednego przychodzi zniszczenie i smutek, a w rękach kogoś innego zrozumienie i jasność.
Zawsze, gdy mam możliwość pobyć trochę ze stworzeniem mam głębsze odczucie Stwórcy. Kiedykolwiek udaje mi się wyjechać w góry albo nawet nad "nudne" bezkresne morze, to doświadczam spokoju i większej jasności. Widzę, że znowu powinienem pojechać, trochę oddzielić się od ludzi, trochę pobyć samemu, by oddzielić wyraźniej to co ważne od tego co nie jest ważne. To oddzielenie jest konieczne również po to, by nie znienawidzić innych stworzeń takich jak na przykład ludzi. Zbyt dużo i często ludzi przy nas powoduje chęć schowania się przed nimi. Jest to nasza obrona przed wtargnięciem innych na nasze i tylko nasze terytorium. To zmęczenie obecnością innych jest dla nas wyraźnym drogowskazem, że na nas już czas do lasu, do ciszy, do odosobnienia.
0 komentarze: